Kalina koralowa (Viburnum opulus L.)
Słowiki lubią zakładać w niej gniazda. Rudziki, drozdy, pokrzewki, kwiczoły, piegże, sroki, itp, jedzą jej owoce. Można z nich (owoców, a nie rudzików, srok, itd.) robić dżemy, marmolady i soki. Przed spożyciem należy gotować owoce minimum 15 minut. Tracą dzięki temu właściwości drażniące układ pokarmowy.
Po śmierci Buni i Obamki postanowiliśmy, że nie będziemy mieć więcej piesków, żeby więcej nie patrzeć na ich umieranie. Tak, zwierzęta umierają, a nie zdychają. A drzewa umierają stojąc...
FilmPolski.pl - DRZEWA UMIERAJĄ STOJĄC
Po prawie dwóch latach bez psich mordek, tydzień temu doszliśmy do wniosku, że dom i podwórko są jakieś puste bez tych huncwotów.
Pojechaliśmy do schroniska. Efekt: Starszawy,10-12 letni (brak dokładnych danych) nieduży, kudłaty kundelek jest już z nami w domu, a dziewięciomiesięczna suczka dołączy do nas wkrótce, gdy dojdzie do siebie po sterylizacji.
Pieska nazwaliśmy Senior, suczka będzie Maja (od miesiąca maja)
Senior od razu dokonał inspekcji całego ogrodu, wszystko dokładnie obwąchał, obejrzał i oczywiście obsikał jako swój teren... 😁
Kocurek Laki najpierw spanikował i "wycofał się na z góry upatrzone pozycje", ale po dwóch dniach widać, że zaczyna się przyzwyczajać, akceptować Seniora i vive versa.
Teraz czekamy na Majkę.
... pisała w roku (+/-) 1966 Agnieszka Osiecka w piosence "Ballada o pancernych". I na szczęście nic się w tej kwestii nie zmieniło...
Lilak pospolity (Syringa vulgaris L.)
lilak Meyera 'Palibin' (Syringa meyeri 'Palibin')
Od jakiegoś tygodnia ze wszystkich szpaczych budek co parę minut dobiega intensywny wrzask młodych. Stare szpaki uwijają się jak w ukropie żeby wykarmić małe głodomory. Na (szpacze) szczęście nieźle obrodziły też chrabąszcze majowe i jest co do dzioba włożyć.
Ciekawostka:
Francuzi i Niemcy do połowy XX wieku zajadali się zupą z chrabąszczy majowych.
Poniżej załączam przepis wychodzący naprzeciw nowym (entomologicznym) trendom dietetycznym.
Smacznego! 😉
***
"Zupa z chrabąszczy majowych należy do mniej rozpowszechnionych w Europie dań z owadów. Była znana do połowy XX wieku w Niemczech i Francji. W smaku przypomina zupę krabową.
Chrabąszcze majowe pozbawione skrzydeł i odnóży podsmaża się na maśle, a następnie gotuje w rosole cielęcym lub kurzym. W zależności od przepisu można zupę przecedzić i spożywać jako bulion, lub stosuje się roztarte na początku w moździerzu chrabąszcze i zagęszcza zupę zasmażką i żółtkiem. Podawano ją niegdyś na przykład z plastrami wątróbki cielęcej lub piersią z gołębia oraz z grzankami z białego pieczywa. Na porcję dla jednej osoby liczono około 30 chrabąszczy. Zupa ma przyjemny zapach i brązowy kolor przypominający barwę pokryw skrzydłowych chrabąszcza. Doktor Johann Joseph Schneider zalecał podawanie jej na wzmocnienie chorym w stanach osłabienia.
W artykule z roku 1844 można przeczytać, że chrabąszcze nie służyły wówczas jedynie do przygotowania zupy, ale były zjadane także przez studentów na surowo, jedynie po obcięciu odnóży. W wielu cukierniach można je było dostać serwowane w cukrze i spożywano je kandyzowane na deser."
(źródło: Wikipedia)
Zupa z chrabąszczy majowych – Wikipedia, wolna encyklopedia
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha)
.JPG)
